Sinds 2016 bestaat mijn beeldtaal uitsluitend uit geometrische basisvormen: de cirkel, het vierkant en de driehoek. Aanvankelijk werkte ik alleen in zwart-wit, maar vanaf 2019 begon kleur voorzichtig zijn herintrede te doen in mijn werk. Tijdens de lockdowns ontwikkelde ik een intense behoefte aan kleur, een fysieke hunkering die zich niet langer kon beperken tot zwart-wit. Dagelijks transformeerde ik één woord in vorm en kleur, waarmee ik mijn gemoedstoestand in kaart bracht.
Binnen de spelregels van dit visuele dagboek ontdekte ik een wereld van oneindige mogelijkheden en reeksen. Dit project “Mapping a Frame of Mind” vormt de basis voor mijn huidige werk. Meestal begin ik een tekening met het aanbrengen van een raster. Het meest voorkomende raster bestaat uit een vierkant van drie cm of een veelvoud daarvan. Daarna volgt een onderzoek naar kleurcombinaties. De interactie tussen kleuren roept bij mij onder andere herinneringen, geuren, emoties, muziek of woorden op. Mijn werk heeft een grafische, geconstrueerde uitstraling en mijn werkwijze is methodisch, maar het tekenen is intuïtief. Ik maak geen schetsen vooraf. De tekening begint met de opzet van één kleur. Dan kan het spelen beginnen. Het spelelement is een belangrijk onderdeel in mijn werk. Vandaar mijn keuze voor kleurpotlood. Het is een eenvoudig materiaal dat veel controle biedt, maar tegelijkertijd een kinderlijk en speels karakter heeft. Dat merk ik overigens ook aan de reactie van volwassenen wanneer ik vertel dat ik kleurpotloodtekeningen maak. De kleur van het potlood breng ik dik, dekkend en ongemengd op papier. Met deze techniek wordt de tekening van een persoonlijk handschrift ontdaan en gaat de aandacht puur naar de werking van de kleuren en het patroon. Door deze werkwijze is correctie vrijwel niet mogelijk. Uitgesloten keuzes kunnen aanleiding geven tot nieuwe tekeningen. Ik werk dan ook graag in series.
Naast platte tekeningen, kunnen papier en potlood ook een object omkleden. De tekening verwordt zo tot wand/tafelobject. Persoonlijke herinneringen zijn hierbij het uitgangspunt. Ze worden opgeborgen, beschermd en gekoesterd. De titel kan aanleiding geven tot een verhaal, zodat het zuiver persoonlijke, collectief menselijk kan worden. De werken uit deze serie “Memories Stick “ genaamd , zijn vaak letterlijk gevuld met een tekst in de vorm van proza of poëzie aangaande de herinnering. Ze is echter niet leesbaar, enkel via een klein gaatje in de achterkant kun je er een glimp van opvangen. Ik wil je uitnodigen op een visuele reis. Door het prikkelen van je oog wil ik een kijkervaring faciliteren, waardoor een luikje in je bovenkamer wordt ontsloten en jij jouw verhaal bij het werk maakt. Er is immers nooit één vertelling.
English text below pictures
Since 2016, my visual language has consisted exclusively of basic geometric shapes: the circle, the square and the triangle. Initially I only worked in black and white, but from 2019 onwards color slowly started to re-enter my work. During the lockdowns I developed an intense need for color, a physical craving that could no longer be limited to black and white. Every day I transformed one word into shape and color, with which I mapped my state of mind. Within the rules of this visual diary, I discovered a world of infinite possibilities and sequences. This project “Mapping a Frame of Mind” forms the basis for my current work. I usually start a drawing by applying a grid. The most common grid consists of a three cm square or a multiple thereof. This is followed by research into color combinations. The interaction between colors evokes memories, smells, emotions, music or words. My work has a graphic, constructed appearance and my working method is methodical, but the drawing is intuitive. I don’t make sketches in advance. The drawing starts with the design of one color. Then the playing can begin. The game element is an important part of my work. Hence my choice for colored pencil. It is a simple material that offers a lot of control, but at the same time has a childlike and playful character. I also notice this from the reaction of adults when I tell them that I make colored pencil drawings. I apply the color of the pencil thickly, opaquely and unmixed to the paper. With this technique, the drawing is stripped of any personal handwriting and the focus is purely on the effect of the colors and the pattern. This method makes correction virtually impossible. Excluded choices may give rise to new drawings. I like to work in series.
In addition to flat drawings, paper and pencil can also cover an object. The drawing thus becomes a wall/table object. Personal memories are the starting point. They are stored, protected and cherished. The title can give rise to a story, so that the purely personal can become collectively human. The works from this series, called “Memories Stick”, are often literally filled with a text in the form of prose or poetry about the memory. However, it is not readable, you can only catch a glimpse of it through a small hole in the back. I want to invite you on a visual journey. By stimulating your eye, I want to facilitate a viewing experience, through which a hatch in your upstairs room is opened and you create your story with the work. After all, there is never one narrative.