De schilderijen van Han Klinkhamer zijn het eindresultaat van een wordingsproces. In dikke lagen of juist transparant wordt de verf op het doek aangebracht. Door in de verf te snijden, door verf weg te strijken en opnieuw aan te brengen, ontstaan materiewerken met een zeer tastbare huid. Het schilderachtige oppervlakte van het doek wordt zo een landschap op zichzelf en maakt een referentie naar het centrale thema in het werk zelf: het rivierenlandschap waar de kunstenaar woont en werkt
De beelden die Klinkhamer creëert zijn gemengde beelden. Van dichtbij bekeken bezitten ze een zekere abstractie, van verder weg bezien ogen ze welhaast impressionistisch. De kunstenaar toont de kijker zijn indrukken, zijn reflecties over wat hij heeft waargenomen. Uit zijn schilderijen en tekeningen spreekt een persoonlijke wijze van registreren van het landschap in al haar aspecten.
Het werk van Han Klinkhamer brengt op eigen wijze een oeronderwerp van de Nederlandse schilderkunst tot uitdrukking namelijk het Hollandse licht dat centraal staat in het Hollands impressionisme beter bekend als de Haagse school. Hiermee heeft Klinkhamer een plekje voor zichzelf weten te verkrijgen binnen de Nederlandse kunst.
Tekst Manon Pasmans
