Haar reizen naar Spitsbergen, Antarctica en Groenland zijn de oorsprong van haar fascinatie voor het ijs en de landschappen die ze daar heeft gezien, overdonderend, groot en imposant. Uitgestrekte witte vlaktes, het lichte land vloeit over in een grijze of blauwe lucht, één en al atmosfeer met enkel een donker accent. Door het varen in het eindeloze “niets” wordt je hoofd leger en juist als je hoofd dan net zo leeg is als het uitzicht verschijnen de eerste ijsbergen. De vorm van een ijsberg, de kleur, het blauw in het ijs en die reflecties van het licht daarin, dat kun je niet van te voren bedenken dat zie je pas in het echt.
Reizen, zowel reële als fictieve, vormen de belangrijkste inspiratiebronnen van haar werk. José schildert grotendeels uit het hoofd, op haar atelier kan ze alle onderdelen, licht, lucht, ijs, vorm en kleur ontrafelen en de reizen vertalen naar beelden. Ze werkt voornamelijk met ei-tempera op doek.