Van Gennip maakt stroeve landschappen in verleidelijke kleuren, herleidbaar mischien tot beelden in haar herinnering die zouden oplossen in het niets als zij er geen permanente vorm aan gaf. Het wonderlijke is dat ze hun visuele gedaante pas aannemen tijdens het schilderen , en dat dan pas kan worden vastgesteld of ze beantwoorden aan de mix van weten en verlangen die de aanleiding was om aan het werk te gaan. Natuurimpressies, associaties met andere kunst, dichterlijke taal, groeiprocessenen stollingsverschijnselen. En hoewel zij ze heeft losgewrikt, is dit nieuwe landschap groter dan wat zij in gedachten had. Groot genoeg voor haar om in te verdwijnen, voor anderen om in thuis te raken. Rob Smolders, 2017.
Van Gennip makes rugged landscapes in tempting colours, possibly traceable to images in her memory that would dissolve into nothingness if she did not give a permanent shape to them. The amazing thing is that they only acquire their visual appearance during the painting process, and that it can be established only then whether they correspond with the marriage of knowledge and longing that formed the reason for setting to work. Nature impressions, associations with other art works or disciplines, poetic language, growth processes and coagulation phenomena. And although she is the agent that released them, this new landscape is larger than what she had in mind. Large enough for her to fade away in, for others to familiarize themselves with. Rob Smolders, 2017.
Van Gennip packt ihre Ölfarbe in dicken Schichten auf die Leinwände, ja begräbt diese sogar unter den Farbmassen. Die Farbe ist als plastisches Material eingesetzt, bildet in gekneteten und zusammengepressten Wülsten, verschmierten und mit Farbklumpen versetzten Placken eine ungemein kraftvolle, reliefhafte Präsenz. Color und paint sind hier gleichberechtigteParameter, die Bilder wenden sich ebenso an das Auge wie sie an die Fingerspitzen appellierenund mit ihrer Haptik einen starken Berührungswunsch auslösen. Peter Lodermeyer.
