Selma:
Ik geloof in voorlopigheid, in steeds veranderende orde. Dit besef verdiepte zich tijdens lang verblijf op zee met de parallaxen, waar alles in beweging is, waar alles elk moment anders is dan het leek, waar alles verschijnt
en weer verdwijnt. Op open zee: geen horizon omdat water en lucht in elkaar overgaan. Niet kunnen focussen omdat er niets ís om op scherp te stellen. Wat eerst benauwend leek, bleek bevrijdend.
In wezen is een werk onaf; Het kan doorgroeien, veranderen, uit elkaar vallen, oplossen. Eeuwig en vergankelijk tegelijkertijd. Waar een tekening stopt en verder gaat op een andere ondergrond is meestal wanneer totaal evenwicht in aantocht lijkt te zijn of juist wanneer dit net gepasseerd is. De tekeningen ontstaan via de weg van de geleidelijkheid. Zeer zorgvuldige afwegingen en beslissingen gaan samen met intuïtieve ingrepen en toeval. Tijdens het teken proces ben ik in een staat van niet-weten en verwelkom het steeds veranderende.
Selma (english):
I believe in provisionality, in ever-changing order. This realization deepened during a long stay at sea with the parallaxes, where everything is in motion, where everything is different at every moment than it seemed, where everything appears and disappears again. On the open sea: no horizon because water and air merge. Not being able to focus because there is nothing to focus on. What first seemed oppressive turned out to be liberating.
Essentially a work is unfinished; It can continue to grow, change, fall apart, dissolve. Eternal and transitory at the same time. Where a drawing stops and continues on a different surface is usually when total equilibrium seems to be approaching or just when it has just passed. The drawings are created by gradual means. Very careful considerations and decisions go hand in hand with intuitive interventions and chance. During the drawing process I am in a state of not knowing and welcome the ever changing.
